Architektura w zrównoważonym środowisku kulturowo-przyrodniczym (Architecture in a sustainable cultural-natural environment)

Kamionka, Lucjan W. (2019)
Architektura w zrównoważonym środowisku kulturowo-przyrodniczym (Architecture in a sustainable cultural-natural environment).
Monografia Architektura (11).
Wydawnictwo Politechniki Świętokrzyskiej, Kielce.
ISBN 978-83-65719-66-9
stron: 189

Preview

Tekst Kamionka_Architektura_M11.pdf Download (578kB) | Preview

Streszczenie

Ogólnym celem badawczym pracy jest przedstawienie kompleksowego obrazu architektury w środowisku zrównoważonym, które harmonizuje trzy główne obszary uwarunkowań: 1) ekologicznych, 2) społecznych, 3) ekonomicznych, oprócz tych podstawowych obszarów, które należą do zakresu triady zrównoważonego rozwoju, należy wymienić jeszcze uwarunkowania etyczne. Niniejsza monografia składa się z wprowadzenia, pięciu rozdziałów zasadniczych oraz z rozdziału zamykającego pt. Podsumowanie i spojrzenie w przyszłość. W rozdziale 1 Koncepcje kształtowania środowiska człowieka autor zaprezentował kompleksowe koncepcje kształtowania środowiska: dychotomiczną oraz zrównoważonego środowiska kulturowo-przyrodniczego. Koncepcja dychotomiczna zakłada podział środowiska na naturalne i zbudowane, które funkcjonują w zharmonizowanej postaci. Zasady doktryny dychotomicznej obowiązywały przez wiele wieków – praktycznie do czasów rewolucji przemysłowej, kiedy to środowisko zbudowane przez człowieka zaczęło poważnie zagrażać środowisku przyrodniczemu. W koncepcji zrównoważonego środowiska kulturowo-przyrodniczego natura i kultura tworzą system ściśle powiązanych ze sobą wciąż zmieniających się relacji. Zadaniem projektanta jest zbudowanie środowiska zharmonizowanego. W rozdziale 2 Projektowanie zrównoważone jako paradygmat kształtowania przestrzeni w XXI wieku autor zarysował problem paradygmatu jako współczesnego wzorca badawczego oraz kreślił uwarunkowania projektowania zrównoważonego. Omówił również problematykę high-tech i low-tech w architekturze zrównoważonej oraz problem integracji architektury ze środowiskiem przyrodniczym. Architektura stanowi ważny element rozwoju i kształtowania środowiska z zachowaniem równowagi przyrodniczej oraz trwałości podstawowych procesów przyrodniczych. W rozdziale 3 autor dokonał analizy czynników estetycznych w ocenie architektury zrównoważonej. Wskazał na wagę problemu integracji obiektu architektury z otaczającym środowiskiem oraz na metody analizujące jakość kontekstu w aspekcie estetycznym. Podkreślił znaczenie roli architekta jako kreatora i koordynatora w procesie współczesnego projektowania. Rozdział 4 to prezentacja charakterystycznych wartości architektury projektowanej zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju. To omówienie problemu oceny architektury w aspekcie wielokryterialnych metod, takich jak LEED (Leadership in Energy and Environmental Design), BREEAM (Building Research Establishment Environmental Assessment Method), DGNB (Deutsche Gesellschaft für Nachhaltiges Bauen), HQE (Haute Qualite Environmentale), Green Building oraz parametrów budynku pasywnego. Autor zaprezentował katalog wybranych losowo certyfikowanych budynków oraz zarysował problem projektowania zrównoważonego w Polsce. Rozdział 5 to próba zdefiniowania standardów w projektowaniu zrównoważonym i prezentacja autorskiej metody określenia wytycznych i oceny projektu. Autor podjął próbę testowania opracowanej metody w procesie projektowania budowli przez studentów Politechniki Świętokrzyskiej pod naukową i inżynierską opieką autora. W wyniku czego został skompletowany zestaw projektów obiektów funkcjonujących w różnych uwarunkowaniach środowiskowych. Przy opracowaniu zadań projektowych bazowano na modelach oraz wytycznych opracowanych przez autora. W procesie projektowania prace były konsultowane ze specjalistami i przyszłymi użytkownikami. Zestaw ten został zaprezentowany, a scharakteryzowane projekty można traktować jako udane potwierdzenie przyjętych założeń i metod twórczych. Pracę kończy rozdział Podsumowanie i spojrzenie w przyszłość. Obiekty architektury projektowane i realizowane zgodnie z określonymi standardami w wielokryterialnych metodachoceny sprzyjają zrównoważonemu rozwojowi i przyczyniają się do ograniczenia zużycia zasobów naturalnych oraz zmniejszenia degradacji środowiska, poprawy jakości życia – komfortu, zdrowia, bezpieczeństwa użytkowników oraz odciążenia lokalnej infrastruktury i podniesienia wypracowanych korzyści i zysków. Obecnie stosowane metody oceny i programy certyfikacyjne należy rozpatrywać w ujęciu dynamicznym jako procesyotwarte, które podlegają cyklicznym zmianom, dążąc do stworzenia optymalnych modeli przy określonychzałożeniach. Rola architekta jako doradcy w procesie przedprojektowym oraz w procesie interdyscyplinarnego projektowania obiektów architektury w środowisku zrównoważonym – jako koordynatora i kreatora – jest kluczowa,a dbałość o wartości humanistyczne i estetyczne należy do zadań istotnych. Monografia stanowi syntezę doświadczeń badawczo-analitycznych i projektowych autora. Praca w zamierzeniu ma poszerzyć i uzupełnić wiedzę z zakresu kształtowania architektury w zrównoważonym środowisku kulturowo-przyrodniczym. Ma też umożliwić tworzenie architektury w zgodzie z zasadami rozwoju zrównoważonego w każdych okolicznościach bez względu na możliwości ubiegania się o certyfikat ekologiczny. (The general research objective of the study is to present a comprehensive image of architecture in a sustainable environment, which harmonises the three main areas of the following conditions: 1) ecological, 2) social, 3) economic; apart from the primary condition areas which belong to the scope of the sustainable development triad, one should also list the ethical conditions. The book consists of an introduction, five general chapters and a concluding chapter Summary and a look into the future. In chapter 1 The concepts of shaping human environment the author presents comprehensive concepts of environmental shaping: a dichotomous one and the concepts of a sustainable cultural-natural environment. The dichotomous concept assumes a division of the environment into a natural one and a built one, which function in a harmonised form. The dichotomous doctrine principles have been in effect for many centuries – virtually since the time of the industrial revolution, when the environment built by man began to seriously threaten the natural environment. In the concept of sustainable cultural-natural environment, nature and culture form a system of closely interconnected continuously changing relationships. It is the designer’s task to build a harmonised environment. In chapter 2 Sustainable design as a spatial shaping paradigm of the 21st century the author points out the problem of a paradigm as a contemporary research pattern and outlines the conditions of sustainable design. They also discuss the high-tech and low-tech issues of sustainable architecture and the issue of architectural integration with the natural environment. Architecture constitutes an important element of the development and shaping of the environment, maintaining natural balance and the sustainability of primary natural processes. In chapter 3 the author analyses aesthetic factors in the evaluation of sustainable architecture. They point out the significance of the issue of integrating an architectural object with the surrounding environment and methods analysing the quality of context in terms of aesthetics. They emphasise the importance of an architect’s role as a creator and coordinator in contemporary design process. Chapter 4 is a presentation of the characteristic values of architecture designed according to sustainable development principles. It discusses the problem of the assessment of architecture in terms of multi-criteria methods, such as: LEED (Leadership in Energy and Environmental Design), BREEAM (Building Research Establishment Environmental Assessment Method), DGNB (Deutsche Gesellschaft für Nachhaltiges Bauen), HQE (Haute Qualite Environmentale), Green Building and the parameters of a passive house. The author presents a catalogue of randomly selected certified buildings and outlines the problem of sustainable design in Poland. Chapter 5 is an attempt to define standards in sustainable design and a presentation of the author’s own method for the determination of guidelines and design assessment. The author has made an attempt at testing the developed method in the process of designing buildings by the students of the University of Technology under the scientific and engineering tutelage of the author. This resulted in the completion of a set of designs of facilities functioning under various environmental conditions. The development of project assignments was based on models and guidelines developed by the author. Work in the design process was consulted with specialists and future users. This set has been presented and the characterised designs can be considered as successful confirmation of adopted assumptions and creative methods. The study concludes with chapter Summary and a look into the future. Architectural objects designed and constructed according to specified standards in multi-criteria assessment methods favour sustainable development and contribute to limited use of natural resources and a decrease in environmental degradation, an improvement in the quality of life – the comfort, health, safety of users, as well as relieving local infrastructure and increasing the developed benefits and gains. The currently used assessment methods and certification programmes are to be considered from a dynamic standpoint as open processes which undergo cyclic changes, aiming at the creation of optimal models with specified assumptions. The role of an architect as an advisor in the pre-design process and in the process of interdisciplinary design of architectural objects in a sustainable environment – as a coordinator and creator – is of key significance, and concern for humanistic and aesthetic values belongs to important objectives. The book constitutes a synthesis of the author’s experience in terms of research and analyses as well as design. According to the author’s intent, the study is meant to extend and supplement knowledge related to the shaping of architecture in a sustainable cultural-natural environment. It is also meant to enable the generation of architecture in accordance with the sustainable development principles under every circumstances, regardless of the possibilities of applying for an ecological certificate.)

Biblioteka Cyfrowa

Podgląd