Effect of the addition of chemically degraded poly(ethylene terephthalate) on the rheological properties of bitumen (Wpływ dodatku poli(tereftalanu etylenu) poddanego chemicznej degradacji na właściwości reologiczne asfaltu)

Mazurek, Grzegorz and Kaniewski, Mateusz and Podsiadło, Marcin (2025) Effect of the addition of chemically degraded poly(ethylene terephthalate) on the rheological properties of bitumen (Wpływ dodatku poli(tereftalanu etylenu) poddanego chemicznej degradacji na właściwości reologiczne asfaltu). Structure & Environment, 17 (1). pp. 1-8. ISSN 2081-1500 e-ISSN 2657-6902

Tekst Mazurek_Effect_SaE_1_2025.pdf Download (1MB)

Streszczenie

The study explores the feasibility of incorporating poly(ethylene terephthalate) (PET) plastomer into processed asphalt through chemical degradation. The depolymerization process involved subjecting the PET plastomer to aminolysis reaction with ethylenediamine. Consequently, the resultant monomer exhibited reduced rigidity and increased machinability. Enhancing its degree of fragmentation facilitated improved homogenization with bitumen. The resulting blend of bitumen and degraded plastomer underwent evaluation for creep resistance in accordance with the Multiple Stress Creep Recovery (MSCR) methodology at a temperature of 64°C. Moreover, fundamental standard tests were conducted, including penetration, softening point, and Fraass breaking point. The incorporation of additional amino groups in the form of degraded PET into the bitumen reduced its susceptibility (Jnr3200 < 0.5 kPa-1) to the creep process and lowered the brittle temperature (approximately -3°C) in comparison to 50/70 neat bitumen. Furthermore, the proposed depolymerization technology for PET and its application to bitumen represents a viable approach for the utilization of PET plastomer. (W pracy przedstawiono możliwość aplikacji plastomeru poli(tereftalan etylenu) PET do asfaltu przetworzonego poprzez zastosowanie chemicznej degradacji. Proces depolimeryzacji polegał na poddaniu plastomeru PET reakcji aminolizy z wykorzystaniem etylenodiaminy. W efekcie uzyskany monomer uzyskał mniejszą sztywność oraz był łatwy w obróbce mechanicznej. Zwiększenie jego stopnia rozdrobnienia umożliwiło lepszą homogenizację z asfaltem. Uzyskaną mieszaninę asfaltu i zdegradowanego plastomeru poddano ocenie odporności na proces pełzania zgodnie z metodyką MSCR w temperaturze 64°C. Ponadto wykonano podstawowe badania normowe takie jak: penetracja, temperatura mięknienia oraz temperatura Fraassa. Wprowadzenie dodatkowych grup aminowych w postaci zdegradowanego PET do asfaltu zmniejszyło jego podatność (Jnr3200 < 0,5 kPa-1) na proces pełzania oraz temperaturę łamliwości (około -3°C) w porównaniu do asfaltu 50/70. Ponadto zaproponowana technologia depolimeryzacji PET i jego implementacja do asfaltu jest sposobem, który można wykorzystać do utylizacji plastomeru PET.)

Biblioteka Cyfrowa

Podgląd